افتتاح نيرگاه اتمي بوشهر، پيروزي بزرگ ملت ايران درمقابل جريان يكجانبه‌گرايانه و تبعيض‌آميز جهاني است. بررسي تاريخ پر فراز و نشيب ساخت اين نيروگاه هسته‌اي نشانگر مظلوميت ملت ايران و نظام جمهوري اسلامي و البته ايستادگي مقتدرانه مردم و مسئولين براي صيانت از استقلال، آزادي و جمهوري اسلامي است.
امريكا، فرانسه و آلمان در دهه 50 شمسي با رژيم طاغوت براي ساخت نيروگاههاي متعدد به منظور تأمين چهارده هزار مگاوات برق هسته اي، به توافق رسيده بودند. عمليات احداث نيروگاه شماره يك و دو بوشهر توسط آلمانها آغاز شده بود كه با پيروزي انقلاب اسلامي ايران، اين عمليات متوقف ماند و كشورهاي غربي پس از انقلاب حاضر به استمرار ساخت نيروگاهها نشدند.
در دهه 70 شمسي هنگامي كه جمهوري اسلامي ايران به دنبال احداث نيروگاه هسته‌اي بود بلافاصله برخي از مقامات كشورهاي غربي و ايالات متحده امريكا با طرح اين موضوع كه ايران داراي منابع فسيلي بالايي است و نياز به داشتن نيروگاه هسته‌اي ندارد، عملاً به يك فضاسازي جدي عليه برنامه احداث نيروگاه هسته‌اي پرداختند و هنگامي كه جمهوري اسلامي ايران با روس ها، درحال مذاكره جهت تكميل نيروگاه بوشهر بود، هم تلاش كردند در سطح دوجانبه روسيه را از چنين قراردادي باز دارند و هم در سطح فضاي رسانه‌اي عليه جمهوري اسلامي ايران موضعگيري جدي نمودند.
دراينجا نكته حائز اهميت اين است كه امريكا و برخي قدرتهاي بزرگ غربي با هرگونه اقدام هسته‌اي جمهوري اسلامي ايران ازابتدا مخالف بودند و حتي داشتن يك نيروگاه هسته‌اي براي توليدبرق در ايران اسلامي را بر نمي‌تابيدند. همين كشورها كه با رژيم سابق قراردادهاي متعدد هسته‌اي جهت احداث نيروگاه امضا كرده بودند، دراين زمان به بهانه وفور منابع فسيلي درايران مانع احداث اين واحد نيروگاهي بودند.
پيروزي ملت ايران دراين موضوع، آن است كه سياست گام به گام مبتني بر مقاومت ملي، سردمداران زورمدار امريكايي و غربي را به عقب‌نشيني فاحش واداشت تا جايي كه امروز در مشوق‌ها و بسته‌هاي پيشنهادي خود، عزم خويش برمشاركت در احداث نيروگاههاي هسته‌اي براي ايران را به رخ مي‌كشند.
جمهوري اسلامي ايران با پايمردي ملي و تلاش متخصصان ومسئولان امروز در بسياري از عرصه‌هاي علمي و فناوري خصوصاً تكنولوژي هسته‌اي در وضعيت ممتازي قرار دارد و برنامه توليد 20 هزارمگاوات برق هسته‌اي را در دستور كار خود دارد و با در دست داشتن تكنولوژي غني‌سازي اورانيوم براي مصارف صلح‌جويانه، توان تهيه سوخت اين نيروگاهها را دارد.
البته جريان رسانه‌اي غرب كه اينك در مقابل اراده مستحكم ملي به شكست كشيده شده است، اخيراً در مباحث مربوط به راه‌اندازي نيروگاه بوشهر با برجسته كردن تأمين سوخت اين نيروگاه توسط روسيه تلاش كرده است بر ضرورت استمرار غني‌سازي درايران غبار ترديد بيفكند؛ غافل از آن‌كه اولاً داشتن تكنولوژي غني‌سازي براي مصارف صلح آميز حق همه كشورهاي عضو ان پي تي است، ثانياً جمهوري اسلامي ايران به دنبال تأمين سوخت نيروگاههاي احداثي خود در پروژه تأمين 20 هزارمگاوات برق هسته‌اي مي‌باشد و البته بلوا و جنجالي كه برخي ازكشورهاي غربي و امريكا و درقالب پروژه شارلاتانيزم رسانه‌اي درزمينه تأمين سوخت راكتور تحقيقاتي، درماني و آموزشي تهران به راه انداخته‌اند، خود حكايت از آن دارد كه در تأمين سوخت نيروگاهها با توان ملي بايد تلاش مضاعفي نمود.
چرا كه صرف داشتن نيروگاه، يك كشور را به استقلال تأمين انرژي هسته‌اي نائل نمي‌كند بلكه اتفاقاً دارا بودن تكنولوژي چرخه سوخت و غني‌سازي اصلي‌ترين محور استقلال مي‌باشد و اين كه امريكا و چند كشور داراي بمب اتم و تكنولوژي غني‌سازي سوخت در‌آينده با چه قيمتي اعم از قيمت مادي و يا معنوي اين سوخت را در اختيار كشورها قرار بدهند منحصراً به تصميم اين تعداد محدود از كشورها باز خواهد گشت و ما مي‌توانيم اين حديث مفصل را از ماجراي اعطاي سوخت به رآكتور آموزشي، درماني تهران بخوانيم و دنياي غير عادلانه‌تر آينده را تصور كنيم.
سخنگوي كميسيون امنيت ملي وسياست خارجي مجلس شوراي اسلامي – روزنامه ایران- سرمقاله مورخ 30/5/89
