ПритчаИз тучи раз капля скатилась однаИ, море увидев, была смущена:≪Безбрежен пр…

Притча
Из тучи раз капля скатилась одна
И, море увидев, была смущена:
≪Безбрежен простор океана… а я?
Что значит здесь жалкая доля моя!≫
И так на себя со смиреньем смотря,
Вдруг сделалась перлом, достойным царя,
И волей небес обрела благодать—
Жемчужиной в царском венце воссиять.
Смирившись, высоко была взнесена,
Исчезнуть стремясь, жизнь прияла она.
ГЛАВА IV
یکی قطره باران ز ابری چکید
خجل شد چو پهنای دریا بدید
که جایی که دریاست من کیستم؟
گر او هست حقا که من نیستم
چو خود را به چشم حقارت بدید
صدف در کنارش به جان پرورید
سپهرش به جایی رسانید کار
که شد نامور لؤلؤ شاهوار
بلندی از آن یافت کاو پست شد
در نیستی کوفت تا هست شد
تواضع کند هوشمند گزین
نهد شاخ پر میوه سر بر زمین
دیوان بوستان سعدی، چهارم، بخش ۲
تولید شده در بخش دیپلماسی عمومی سفارت ج.ا.ایران در مسکو
https://www.instagram.com/reel/DItuJydI0FC/?igsh=amtsOGE5MjdjeWQ1